De beslissing van Glencore eind 2015 om de zinkproductie met 500000 ton te verminderen, betekende het startschot voor een haussemarkt in het basismetaal. In 2016 werd een ton zink 60 procent duurder en vorig jaar kwam er nog eens bijna 30 procent bij. De opwaartse prijstrend zette zich aanvankelijk ook nog dit jaar door en de zinkprijs kom in februari naar het hoogste niveau in 11 jaar. Maar kort daarna keerde de markt en zink ging met de andere basismetalen mee onderuit door de duurdere dollar en bezorgdheid over een escalatie van de handelsoorlog.
Overaanbod concentraat…
Een ton zink werd dit jaar al 16 procent goedkoper en sinds de top van februari ging er ruim een kwart af van de prijs. Zink is daarmee het slechtst presterende basismetaal in 2018. Meer specifiek kwam de zinkprijs onder druk door een verwachte toename van het aanbod zinkconcentraat dit jaar en de komende jaren. Op de grondstoffenmarkten trekken hogere prijzen traditioneel nieuwe productie aan. Dit is bij zink niet anders. Onderzoeksinstelling WoodMackenzie ziet het aanbod dit jaar al met 300000 ton stijgen.
Dit zal naar verwachting verder oplopen naar 900000 ton en 1,25 miljoen ton in respectievelijk 2019 en 2020. Vedanta Zinc start dit jaar de productie bij de Gamsberg mijn in Zuid-Afrika. Glencore zal in Australië de Lady Loretta mijn terug opstarten terwijl ook de Century mijn terug leven wordt ingeblazen door de nieuwe eigenaar New Century Resources. In India plant Hindustan Zinc een grote expansie terwijl ook de productie bij de Antamina mijn in Peru een versnelling hoger zal schakelen.
Voor 2018 is er nog een consensus over een deficit maar vanaf volgend jaar lopen de meningen uiteen. Zo gaat Goldman Sachs uit van een aanbodtekort (120000 ton) terwijl Citigroup een surplus van 164000 ton verwacht.
…maar niet in geraffineerd zink
Er is echter een grote maar. De voorbije jaren is er bijna geen extra smelt- en raffinagecapaciteit bijgekomen. In China is deze zelfs gedaald door de invoering van strengere milieuregels die de uitstoot van de mijnbouwsector aan banden leggen. De flessenhals zit bijgevolg bij de verwerking van concentraat naar geraffineerd zink. Door dit gebrek aan verwerkingscapaciteit zullen de vergoedingen die mijnbouwers moeten betalen aan de smelters (TC/RC of verwerkings- en raffinagelonen) volgend jaar onvermijdelijk toenemen.
Sinds de start van de haussemarkt zijn de voorraden geraffineerd zink al met 60 procent gedaald. Dit heeft niet alleen met het tekort aan smeltcapaciteit te maken maar ook met de oplopende rente. Die maakt dat de financieringskost om voorraden aan te houden toeneemt. De zinkmarkt heeft ook een backwardation structuur, wat betekent dat termijncontracten met een latere afloopdatum goedkoper zijn dan deze voor onmiddellijke levering. Dit is een indicatie van een krappe fysieke markt.
De recente correctie van de zinkprijs was gezond, maar
Gelieve aan te melden om het volledige artikel te lezen.