Exact een jaar geleden piekte de prijs van een troy ounce goud op 2089 dollar, op dat moment een nieuwe nominale top. In reële termen (dus aangepast voor inflatie) lagen de toppen van 1980 en 2011 nog een stuk hoger, maar op een langetermijngrafiek wordt er nu eenmaal naar nominale cijfers gekeken.
Fast forward naar augustus 2021 en op het moment dat ik dit schrijf, wordt in de VS een beter dan verwacht banenrapport gepubliceerd dat goud meer dan 2% lager zet. Je kunt je afvragen waarom goud zo fors beweegt op een banenrapport waarvan de cijfers niet meer dan een benadering zijn. Een maand later volgt vaak een bijstelling die een totaal ander beeld geeft maar dan is het geen ‘headline news’ meer en kraait er geen haan meer naar.
De uitleg is dat de markt steeds meer wordt gedomineerd door algoritmes die zich (onder meer) door headlines laten leiden. Als dit, dan dat. In het geval van het banenrapport: als het aantal nieuwe jobs boven de verwachtingen ligt, het werkloosheidspercentage eronder en er geen noemenswaardige looninflatie is, dan sturen de algoritmes de langetermijnrente en de dollar hoger en goud lager. Zo simpel is het.
Alleen is het een logica die nergens op slaat. Goud noteert nu 16% lager dan 12 maanden geleden. Dit terwijl de langetermijnrente veel minder hard steeg dan de inflatie. Anders gezegd: de reële rente is alleen maar gedaald.
Je leest wel eens dat de reële rente niet relevant is omdat het in het geval van de nominale rente een vast gegeven is (yield-to-maturity) terwijl het bij de inflatie om verwachtingen gaat. Goed geprobeerd, maar niet overtuigend. De langetermijnrente is al zolang extreem laag dat er geen enkele portefeuille een hoog risicovrij rendement kan voorleggen. Vraag maar eens aan pensioenfondsen, verzekeraars of andere institutionelen die moeten harken om hun gewaarborgd rendement te halen.
Bij inflatie gaat het inderdaad om verwachtingen, maar dat is ook zo wat groei betreft en daar is dat blijkbaar geen probleem. Afgezien van mondkapjes en desinfecterende handgels ken ik niets wat het voorbije jaar goedkoper is geworden. Waar het uiteindelijk om gaat is koopkracht en hoe je het ook draait, die is alleen maar gedaald bij wie enkel vastrentende posities aanhoudt.
De evolutie van de goudprijs kent op lange termijn een hoge correlatie met de reële rente. Hoe negatiever de reële rente (van financiële activa), hoe hoger de goudprijs. Alleen gaat die logica het voorbije jaar dus niet op. Daar zijn allerhande verklaringen voor te bedenken maar de voornaamste reden is dat de markt helemaal niet logisch is.
Goud (en dan bedoel ik de termijnmarkten aka papiergoud) wordt door de marktparticipanten gebruikt als hedginginstrument met afwisselend rally’s en correcties. Alleen valt er op dit moment weinig te hedgen zolang de markt in risk-on modus blijft en de beurzen in een blow-off fase zitten.
Goud is geen inflatiehedge maar een systeemhedge. Dit cruciaal onderscheid is wat bezitters van fysiek goud in het achterhoofd moeten houden wanneer de markt de logica voor korte of lange tijd niet volgt.
Wie oprecht gelooft in de duurzaamheid van het huidige financiële systeem heeft geen fysiek goud nodig. Wie daarentegen denkt dat een systeemcrash imminent is, houdt een 100% gele spaarpot aan. Met alle nuances daartussen van 1% tot 99%. Maak uw keuze en wees bereid om de gevolgen ervan te dragen, zowel op korte als op lange termijn.