Het jaar was nochtans goed begonnen voor goud. Het gele metaal ging 2016 in op het laagste niveau in bijna 6 jaar om vervolgens tussen januari en juli bijna 30 procent duurder te worden. Een mooie remonte, nadat zowel 2013, 2014 als 2015 met een negatief rendement (in Amerikaanse dollar) werden afgesloten. Fast forward naar eind december en er blijft een mager rendement van 7 procent over.
Aan verklaringen geen gebrek: de duurdere dollar, het marktsentiment, een aantrekkende rente onder invloed van (gefabriceerde) groeiverwachtingen (Trumponomics),… Maar elke zichzelf respecterende analist moet durven toegeven dat er anno 2017 geen enkel houvast meer is op de financiële markten. Van enige normale marktwerking is nog amper sprake.
De obligatiemarkten werden jarenlang kunstmatig opgepookt door de obligatie-aankopen van de centrale banken. Deze politiek liet de rentevoeten naar historische dieptepunten terugvallen. Dit had dan weer een impact op de waarderingsmodellen waar de rente een cruciale parameter is.
Maar rentevoeten worden verondersteld om groei- , inflatie- en risicoverwachtingen te weerspiegelen. Door massaal obligaties op te kopen en dus de rente omlaag te manipuleren, komt er ruis op dit signaal.
Vervalste parameters maken waarderingsmodellen per definitie waarde-loos.
De op één na langste bull-market in aandelen is een ander neveneffect van de politiek van centrale bankiers. Hoge beursindexen hebben daarbij ook de functie van vertrouwensbarometer. Een hoge barometerstand moet dan aangeven dat alles ook in de reële economie rozengeur en maneschijn is.
Terug naar goud. Daar manifesteert het gebrek aan houvast zich in het feit dat alle historische correlaties met de voeten worden getreden. Zo is de reële rente, een cruciale parameter voor een niet-rentedragend actief als goud, jarenlang negatief geweest. Een omgeving die in theorie uitermate gunstig zou moeten zijn voor het edelmetaal. Toch noteert goud nu 40 procent lager dan in 2011.
Nog een andere: ‘goud is een safe-haven belegging’. Dit klopt nu eens wel en dan weer niet. Kort na de gevreesde Brexit piekte de goudprijs op het hoogste niveau in bijna 2 jaar. Maar die winst werd dus niet vastgehouden. Idem met het Trump-verhaal: vooraf voorspelden de meeste analisten dalende beurskoersen en een oplopende goudprijs in het geval van een Trump-overwinning.
Het omgekeerde gebeurde: sinds de verkiezingsnacht van 8 november dook de goudprijs al meer dan 200 dollar lager. Daarop maakten de investeringsbanken, post factum, een bocht van 180 graden en stelden hun prijsprognoses neerwaarts bij. Men kan zich afvragen of er ooit al meer redenen zijn geweest om zich in te dekken tegen (financiële) calamiteiten. Wellicht niet. En toch kost een troy ounce goud nu 40 procent minder dan in 2011.
We herinneren nogmaals aan het fundamentele verschil tussen elektronisch goud (goudpapier) en fysiek goud. Is dit niet helemaal duidelijk, dan raden we aan om deze tekst nog eens te (her)lezen. Het geschuif met fysiek goud tussen de centrale banken heeft op zich weinig te maken met de (elektronische) handel in termijncontracten.
Dit geldt ook voor de verschuiving van het zwaartepunt in de fysieke goudmarkt van het westen naar het oosten die al ruim een decennium aan de gang is. Noteer in dit verband ook de intrede van de Chinese yuan in de SDR in oktober. Een totale hertekening van de architectuur van het monetaire systeem lijkt nog niet voor morgen. Al kun je dit in feite nooit écht zeker weten.
Het is voor investeerders cruciaal om te onthouden dat papiergoud op dit moment niet meer is dan een instrument om te traden en om posities in te dekken. Papiergoud verschilt in dit opzicht in niets van andere valuta waarmee long en/of short-scenario’s worden opgezet.
Dit impliceert, bij gebrek aan houvast, dat het met de prijs alle richtingen uit kan. Zolang de vertrouwensbarometers (beursindexen) op mooi weer staan en het marktsentiment tegenover goud op onweer, is er geen behoefte aan een safe-haven. Er zijn anderzijds ook genoeg scenario’s te bedenken waarin dit wel het geval is.
Gelieve aan te melden om het volledige artikel te lezen.