De hoofdzetel van de International Cocoa Organisation (ICCO) verhuisde op 25 april formeel naar Abidjan, de hoofdstad van Ivoorkust. De voorbije 44 jaar was de instelling gevestigd in Londen, historisch de belangrijkste handelsmarkt voor cacao.
De verplaatsing naar Abidjan, is vooral symbolisch want Ivoorkust is de grootste cacaoproducent ter wereld. Het ‘bruine goud’ heeft een aandeel van 15 procent in het bruto binnenlands product van het land en zorgt voor 30 procent van de exportinkomsten.
De ICCO mag al meteen aan de bak want de leden van de organisatie belegden eind april een spoedvergadering toen de cacaoprijs terugviel naar het laagste peil in bijna 10 jaar!
Wat is er aan de hand?
In het kort: een overaanbod, gekoppeld aan een lagere vraag en een hoop speculanten die de neerwaartse beweging heftiger maken dan fundamenteel verantwoord is.
Al heb je dat laatste wel op meerdere markten. Tot vorige zomer kostte een ton cacaobonen nog meer dan 3000 dollar. Daar is intussen ongeveer 40 procent afgegaan. Cacao is dan ook met voorsprong de slechtst presterende grondstof binnen de Goldman Sachs Commodity index.
Het overaanbod heeft te maken met het gunstige weer in West-Afrika, goed voor 73 procent van de mondiale productie van cacaobonen. De uitdrogende Harmattan wind bleef dit oogstjaar achterwege en er viel ook voldoende neerslag. Beide elementen samen staan garant voor goede oogsten. De ICCO verwacht voor het lopende oogstjaar een surplus van 264000 ton, het grootste overschot in 6 jaar. Andere prognoses liggen daar nog een stuk boven.
Aan de vraagzijde kromp de cacaomarkt tussen augustus en januari met 2,1 procent. Daarbij was de groei in Azië (1,6 procent) onvoldoende om de achteruitgang in Noord-Amerika (-3,4 procent) te compenseren.
Het huidige onevenwicht tussen vraag en aanbod is allang geen nieuws meer voor de markt en we mogen er dan ook van uit gaan dit al lang in de prijs zit verrekend.
Een andere factor, los van de fundamentals, is veel meer prijsbepalend. We hebben het over het gedrag van speculatieve investeerders. De handel op de termijnmarkten wordt verdeeld tussen commerciëlen en speculanten. Commerciële partijen of handelaren in de fysieke grondstof dekken een bedrijfsrisico af. Speculanten (hedge funds en andere puur financiële partijen) hebben enkel interesse in de onderliggende prijswijzigingen. Het aantal uitstaande netto short posities in de categorie van de speculanten, om in te spelen op een verdere prijsdaling, klom eerder deze maand naar een absoluut record, net als het totale aantal uitstaande termijncontracten.
Nu is een extreem hoge shortpositie niet zelden ook een contra-indicator. Wanneer deze posities worden omgedraaid, kan de prijs even hard weer stijgen dalen als deze voorheen is gedaald. Tot wat deze short covering kan leiden, observeerden we de voorbije 5 handelsdagen. Cacao werd in 1 week tijd 15 procent duurder.
Hoe liggen de fundamentele kaarten voor cacao eens de speculatieve handel in termijncontracten normaliseert?
Gelieve aan te melden om het volledige artikel te lezen.